به خاطر تو خورشید رو قاب میکنم و بر دیوار دلم میزارم

به خاطر تو اقیانوس ها رودر فنجانی نقره گون جای میدهم

 به خاطر تو کلماتم را به باغهای بهشت پیوند میزنم

به خاطر تو دستانم را آیینه میکنم و بر طاقچه ی یادت میگذارم

به خاطر تو میتوان چون کودکی لجوج سلام معطر سیب ها را نشنیده گرفت

به خاطر تو میتوان از جاده های برگپوش و آسمان های دور دست چشم پوشید

به خاطر تو میتوان شعله ی تلخ جهنم را چون نهری گوارا مزه مزه کرد

به خاطر تو میتوان به ستاره ها و عاشق ها محل نگذاشت

  نگاهم کن تا مثل صبح نورانی شوم...